Μαγειρεύουμε με γνώσεις και φαντασία... H Κουζίνα της ΜΑΜΑΣ ΑΝΝΑΣ και της ΚΟΡΗΣ ΝΑΝΑΣ...

Σάββατο 26 Μαΐου 2012


Πρασόψωμο

 1000 γρ. αλεύρι από καλαμπόκι

1000 γρ. πράσα

  ½  φλυτζ. τσαγιού ελαιόλαδο

  2κ. γ. αλάτι

   400 γρ. φέτα

   5 κ. σ ψιλοκομμένο άνηθο

    3 κ. σ. ψιλοκομμένο δυόσμο

   2 κ. γ. μαγιά



Βάζουμε 1κιλό νερό να ζεσταθεί προσθέτουμε τη μαγιά, ανακατεύουμε και αφήνουμε για 10 λεπτάΠροσθέτουμε το αλεύρι.Πρασθέτουμε το αλάτι και το ελαιόλαδο Αφήνουμε μέχρι να φουσκώσει λίγο ο χυλός, και σας λέω χυλός γιατί το πρασόψωμο δεν γίνεται ζυμάρι αλλά ένας πολύ πυχτός χυλός.Ζεματίζουμε τα πράσα και τα ψιλοκόβουμε.Ψιλοκόβουμε και τα μυρωδικα,θριμματίζουμε τη φέτα και τα ανακατεύουμε όλα μαζι μέσα στο χυλό.Τον βάζουμε στο ταψί(το οποίο εχουμε λαδώσει και αλευρώσει), τον στρώνουμε με ένα κουτάλι σε 2 εκ. πάχος περίπου.Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 35-40 λεπτά.

Τι είναι το παγωτό

Ποιος γεύτηκε το πρώτο παγωτό;

 Αν αναρωτιέστε όλα αυτά τα χρόνια ποιος σκέφτηκε πρώτος να δημιουργήσει παγωτό, έτσι ώστε να το απολαμβάνουμε εμείς μερικές χιλιάδες χρόνια αργότερα, τότε τα εύσημα πρέπει να δώσετε στο Ρωμαίο αυτοκράτορα Νέρωνα (37-68 μ.Χ), ο οποίος εκτός από το να πυρπολεί την «αιώνια πόλη» όπως έχει μείνει γνωστός στην ιστορία, φαίνεται πως ήταν και κι ένας αρκετά γκουρμέ τύπος. Ο Νέρωνας, λοιπόν διέταξε να του φέρουν πάγο από τα βουνά και να τον συνδυάσουν με φρούτα, δίνοντας μια πρώιμη όψη σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε παγωτό. Όταν το απολάμβανε ο Νέρωνας, το παγωτό δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια δροσιστική υγιεινή λιχουδιά, ένας διαφορετικός τρόπος να απολαύσει κανείς τα φρούτα του και να πάρει μόνο βιταμίνες από μια παγωμένη απόλαυση Το παγωτό, όμως, σε διάφορες μορφές προϋπήρχε αρκετές χιλιάδες χρόνια προ του Νέρωνα, ο οποίος μάλλον απλώς το τελειοποίησε, με ρίζες του να συναντάμε στην Κίνα, όπου συνδύαζαν γάλα, βρασμένο ρύζι και μυρωδικά, τα οποία τοποθετούσαν στον πάγο. Λέγεται, μάλιστα, ότι και ο Μάρκο Πόλο συντέλεσε στη διάδοσή του, αφού ήταν αυτός που είδε την πατέντα των Κινέζων, ζήλεψε και μετέφερε την ιδέα στην Ευρώπη  Κι όσο άκοπο κι αν ακούγεται σήμερα, κάποτε δεν ήταν εύκολο να διατηρηθεί ο πάγος το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα το παγωτό να θεωρείται ένα γλύκισμα πολυτελείας για ευγενείς και πλούσιους -Το χωνάκι ανακαλύφθηκε το 1904 σε ένα πανηγύρι του Σεντ Λούις στο Μιζούρι των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου τελείωσαν τα πιάτα ενός παγωτατζή και συνεργάστηκε με έναν πωλητή βάφλας. Προκειμένου να συνεχίσει να πουλάει παγωτό, τύλιξε τη βάφλα σε χωνί και τοποθέτησε μέσα τις μπάλες παγωτού.



 Καθώς, όμως, οι γεύσεις και η υφή του  τελειοποιήθηκαν και σήμερα μπορούμε να απολαμβάνουμε ό,τι γεύση μας έρθει ,διάφορα χημικά προστέθηκαν με σκοπό να τους δώσουν χρώμα, πλούσια υφή και να τα βοηθήσουν να διατηρούνται περισσότερο.

Έτσι, παρ’ όλο που η βασική πρώτη ύλη του παγωτού είναι το γάλα, το οποίο είναι πλούσιο σε ασβέστιο, μαγνήσιο και βιταμίνη D, παρέχοντάς μας πρωτεΐνη που χρειαζόμαστε, μαζί με αυτό λαμβάνουμε και τρανς λιπαρά τα οποία δίνουν την απαλή και κρεμώδη υφή στο παγωτό, αλλά και τεχνητές χρωστικές ουσίες που δίνουν έντονο χρώμα, αλλά στον ανθρώπινο οργανισμό μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα.Έχουμε, λοιπόν, από τη μία την απαραίτητη πρωτεΐνη του γάλακτος (μαζί με τα υπόλοιπα θρεπτικά του συστατικά), τους υδατάνθρακες που μας δίνουν ενέργεια και προέρχονται από τις γλυκαντικές ουσίες ή τα φρούτα και τους χυμούς τους, όπως επίσης και κάποια θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνες του συμπλέγματος Β, κυρίως από τα αβγά και το γάλα και από την άλλη τεχνητές χρωστικές ουσίες και πλήθος κορεσμένων λιπαρών που αυξάνουν τις ελεύθερες ρίζες του οργανισμού, αυξάνοντας ταυτόχρονα την πιθανότητα εμφάνισης ασθενειών (σοβαρών και μη) στο μέλλον.Ανάμεσα στα θετικά του παγωτού, πάντως, βρίσκουμε και τον σχετικά χαμηλό γλυκαιμικό του δείκτη (ο δείκτης που μας δείχνει πόσο γρήγορα μια τροφή αυξάνει το σάκχαρο του αίματος), ο οποίος είναι χαμηλότερος σε σχέση με τροφές όπως το άσπρο ψωμί, το ρύζι κ.λπ., αρκεί να μην προσθέσουμε σε αυτό σαντιγί, σιρόπια, τρούφες κ.ο.κ. που αυξάνουν το γλυκαιμικό δείκτη.



Οι θερμίδες του ποικίλουν και παρ’ όλο που μια γρανίτα ή ένα διαιτητικό παγωτό μπορεί να αποδίδει 100 θερμίδες, το παρφέ ή η σοκολάτα ξεπερνάει τις 200 θερμίδες στα 100 γραμμάρια παγωτού, ενώ το παγωτό φρούτων βρίσκεται κάπου στη μέση φτάνοντας κοντά στις 150 θερμίδες. Όλα αυτά, όμως, μην ξεχνάτε ότι μπορεί να παρουσιάζουν διακυμάνσεις ανάλογα με τα λιπαρά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή τους, τα πρόσθετα που περιέχει (ξηρούς καρπούς, κομμάτια φρούτων, κομματάκια σοκολάτας κ.ο.κ.).

.

 Τι πρέπει να προσέχετε πριν επιλέξετε το παγωτό σας;

 Να μην έχει υδαρή υφή, να είναι σκληρό και η συσκευασία του να μην είναι στραπατσαρισμένη.Να ψωνίζετε από καταψύκτες που δεν περιέχουν υπερβολική ποσότητα παγωτών και βρίσκονται σε σκιερά μέρη.Αν το παγωτό έχει λιώσει, μην το ξαναψύξετε για να το φάτε, καθώς το πιθανότερο είναι να έχει αλλοιωθεί.Αποφύγετε αυτά με τα πολύ έντονα χρώματα, καθώς προφανώς έχουν χρησιμοποιήσει μεγάλες ποσότητες χρωστικών ουσιών. Το παγωτό ξυλάκι, αν δεν έχει επικάλυψη σοκολάτας έχει λιγότερες θερμίδες από το κυπελλάκι και το παρφέ υπερτερεί σε λίπος και χοληστερίνη, όπως και το παγωτό σοκολάτα. Καλύτερη επιλογή είναι η γρανίτα, που περιέχει τα λιγότερα λιπαρά και θερμίδες.Όσον αφορά τα χύμα παγωτά, προσέξτε η βιτρίνα που φυλάσσονται να είναι καθαρή, μακριά από την είσοδο του μαγαζιού και τη ζέστη και το κουτάλι με το οποίο σερβίρεται, πρέπει να πλένεται συχνα.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΦΕΣ



Οπως αναφέρουν επιστήμονες από το Εργαστήριο Εικονικής Φασματογραφίας Μάζας (VMSL) του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon στο Πίτσμπουργκ, η καφεΐνη – που αποτελεί το κύριο συστατικό του καφέ – είναι διεγερτική ουσία και επηρεάζει απευθείας το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.Πριν από λίγο καιρό  δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Personality and Individual Differences» μελέτη που έδειξε πως πέντε φλιτζάνια καφέ την ημέρα αρκούν για να αρχίσουν τα αυτιά μας να μας… παίζουν παιχνίδια.Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο La Trobe στη Μελβούρνη διαπίστωσαν πως εθελοντές που ένιωθαν έντονο στρες, έκαναν υπερκατανάλωση καφέ και στη συνέχεια άκουγαν έναν «μουντό» ήχο και διέκριναν μέσα του ένα τραγούδι που δεν υπήρχε, μόνο και μόνο επειδή οι ερευνητές τούς είχαν πει πως μπορεί και να το άκουγαν!

Το εύρημα αυτό αποδεικνύει ότι «η καφεΐνη ασκεί ψυχοτρόπο δράση» κατά τον δρα Σάιμον Κράου, καθηγητή στο Τμήμα Ψυχολογικής Επιστήμης του πανεπιστημίου, και υποδηλώνει πως «ο συνδυασμός της με το στρες αυξάνει τις πιθανότητες να εκδηλώσει κάποιος ψυχωσικό σύμπτωμαΠρόσφατα, η καφεΐνη βρέθηκε πάλι στο προσκήνιο ως το νέο «υπερόπλο» της ομορφιάς, με τους θιασώτες των προϊόντων που την περιέχουν να υποστηρίζουν ότι μπορεί να διώξει χρόνια και κούραση από το πρόσωπο, αμβλύνοντας τις ρυτίδες και τις σακούλες κάτω από τα μάτια.Η επινόηση αυτών των προϊόντων βασίστηκε κυρίως σε μελέτες που έγιναν σε πειραματόζωα, όπως εκείνη που δημοσιεύθηκε το 2007 στη «Βρετανική Επιθεώρηση Δερματολογίας» και έδειξε πως η τοπική εφαρμογή καφεΐνης ενδέχεται να μειώνει τη φωτογήρανση (είναι οι ρυτίδες εξαιτίας της υπερβολικής έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία του ηλίου).



Διεγερτική δράση
«Οταν πίνουμε καφέ, ο εγκέφαλος απελευθερώνει ντοπαμίνη, που είναι ουσία (νευροδιαβιβαστής) της ευτυχίας και ευημερίας», εξηγεί ο κλινικός διαιτολόγος – βιολόγος Χάρης Δημοσθενόπουλος, προϊστάμενος του Διαιτολογικού Τμήματος στο Λαϊκό Νοσοκομείο της Αθήνας.«Επιπλέον, βελτιώνει το επίπεδο της προσοχής διότι ενεργοποιεί έναν πολύπλοκο βιοχημικό μηχανισμό, ο οποίος επηρεάζει κυρίως τη λειτουργία των νευρικών κυττάρων. Αποτέλεσμα αυτού του μηχανισμού είναι η ενεργοποίηση των νευρικών κυττάρων, η έκκριση αδρεναλίνης και τελικά η ενίσχυση της μνήμης και της δυνατότητας συγκέντρωσης».Η καφεΐνη απορροφάται γρήγορα από το τοίχωμα του στομάχου και φτάνει στο αίμα μέσα σε 30-45 λεπτά. Από εκεί διανέμεται σε όλο τον οργανισμό μέσω του νερού του σώματος και αργότερα μεταβολίζεται από το ήπαρ, για να αποβληθεί τελικά από τους νεφρούς.Η διαδικασία αυτή ολοκληρώνεται μέσα σε λίγες ώρε– ο χρόνος ημίσειας ζωής της είναι τρεισήμισι έως τέσσερις ώρες, ανάλογα με τον οργανισμό κάθε ανθρώπου. Στις εγκύους, πάντως, μπορεί να παραμείνει στον οργανισμό έως και δέκα ώρες, σύμφωνα με τους επιστήμονες του VMSL.

 Οφέλη και κίνδυνοι

Με τόσο γρήγορη απορρόφηση και επίδραση, θα περίμενε κανείς ότι η καφεΐνη μπορεί εύκολα να γίνει απειλητική. Ωστόσο, οι υπάρχουσες μελέτες συγκλίνουν πως για να γίνει τοξική, πρέπει να καταναλώσει κάποιος τεράστια δόση: σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα πρέπει να τροφοδοτήσει τον οργανισμό του με 170 mg καφεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους (ή 12,5-14,6 γραμμάρια καφεΐνης για τον μέσο άνδρα, που αντιστοιχούν σε 80-100 φλιτζάνια καφέ).Οσον αφορά τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, επιστήμονες της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ που διενεργούν μια συνεχιζόμενη μελέτη εδώ και 22 χρόνια, εκτιμούν πλέον ότι «συνολικά, η πλάστιγγα των δυνητικών κινδύνων προς τα πιθανά οφέλη (της κατανάλωσης καφέ) γέρνει προς την πλευρά των ωφελημάτων» – τα οφέλη αφορούν από τη μείωση του κινδύνου να εκδηλωθούν διάφορες μορφές καρκίνου έως την προστασία από την άνοια και τον διαβήτη τύπου 2.Τα οφέλη αυτά δεν αποδίδονται μόνο στην καφεΐνη. «Ο καφές αποτελεί πηγή για στοιχεία όπως το κάλιο και το μαγνήσιο αλλά και για πολλές βιοενεργές ουσίες, συμπεριλαμβανομένων πολλών αντιοξειδωτικών», λέει ο κ. Δημοσθενόπουλος. «Στην πραγματικότητα, ένα φλιτζάνι μπορεί να περιέχει περισσότερα αντιοξειδωτικά από ένα ποτήρι χυμό cranberry ή ένα φλιτζάνι τσάι, τα οποία φαίνεται πως κάνουν καλό στην καρδιά
Πόσο καφέ, όμως, πρέπει να πίνει κάποιος για να αποκομίσει αυτά τα οφέλη, αποφεύγοντας ταυτοχρόνως τους δυνητικούς κινδύνους όπως διάφορα πεπτικά προβλήματα, πονοκέφαλο, σιδηροπενική αναιμία;«Ενα υγιές άτομο δεν πρέπει να καταναλώνει ποσότητα καφεΐνης (από καφέδες, αναψυκτικά τύπου κόλα, τσάι, σοκολάτα και άλλες πηγές) που θα υπερβαίνει τα 300 mg την ημέρα», απαντά ο κ. Δημοσθενόπουλος. «Αν η ποσότητα αυτή προέρχεται μόνο από καφέ, αντιστοιχεί σε περίπου τέσσερις καφέδες την ημέρα, διότι ένας μονός εσπρέσο ή καπουτσίνο περιέχει 40-80 mg καφεΐνης, ο στιγμιαίος καφές 70-100 mg και ο καφές φίλτρου 100-150 mg».

 Οι επιδράσεις της καφεϊνης
Εγκέφαλος. Διεγείρει την παραγωγή ντοπαμίνης (η ορμόνη της ευεξίας), βελτιώνει την προσοχή, ενισχύει τη μνήμη και την ικανότητα συγκέντρωσηςΚαρδιά. Αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και τον όγκο του αίματοςΑγγεία. Προκαλεί διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Αυξάνει τον αρτηριακό τόνο, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, αυξάνει την αρτηριακή πίεσηΜυς. Αυξάνει την συσταλτικότητα των σκελετικών μυών, καθώς και την κινητοποίηση και χρήση των ελεύθερων λιπαρών οξέων από αυτούς. Αυξάνειεπίσης τον μεταβολικό ρυθμό και την πρόσληψη οξυγόνου. Γι’ αυτούς τους λόγους, θεωρείται ως ουσία ντόπινγκ για τους αθλητές.Στομάχι. Ενισχύει την πέψη (γι’ αυτό αποτελεί ιδανικό «τελείωμα» ενός γεύματος)Έντερα. Εμποδίζει την απορρόφηση της γλυκόζης και έτσι περιορίζει τη μεταγευματική γλυκαιμία (αύξηση του σακχάρου μετά το φαγητό). Βελτιώνει την κινητικότητα των εντέρωνΉπαρ. Διεγείρει την παραγωγή χολής και συμβάλει στη συστολή της χοληδόχου κύστης.Πνεύμονες. Αυξάνει τη διαστολή των βρόγχων και τον πνευμονικό αερισμό, βελτιώνοντας την αναπνευστική λειρτουργίαΝεφροί. Διαστέλει τις νεφρικές αρτηρίες και αυξάνει την παραγωγή ούρων, διεγείροντας την ούρηση

Αντενδείκνυται
Σε όσους πάσχουν από οξεία γαστρίτιδα ή έλκος, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, χρόνια νεφρική νόσο, εν πολλοίς στις εγκύους

Βραχυπρόθεσμες παρενέργειες

Σε περίπτωση κατάχρησης καφεϊνης μπορεί να προκληθούν:Διαταραχές ύπνου (μεταξύ αυτών αϋπνία)Νευρικότητα, υπερκινητικότητα, συμπτώματα εθισμού και στέρησηςΊσως πονοκέφαλος ή ημικρανίαΔιάρκεια δράσης30-45 λεπτάΜέγιστη δράσηΈχει φτάσει έως τον εγκέφαλο3,5-4 ώρες
Πλήρης αποβολή από τον οργανισμόεξαρτάται από τον μεταβολισμό και από την αντοχή κάθε ανθρώπου στην καφεϊνη

  Η περιεκτικότητα σε καφεϊνη
Στιγμιαίος ντεκαφεϊνέ καφές (φλιτζάνι) = 3 mgΣοκολάτα ρόφημα (φλιτζάνι) = 10 mgΣοκολάτα (28 γρ.) = 10-15 mgΤσάι (φλιτζάνι) = 40-50 mgΑναψυκτικό τύπου κόλα (κουτάκι) = 35-45 mgΕσπρέσο (μονός) = 40-80 mgΚαπουτσίνο (μονός) = 40-80 mgΣτιγμιαίος καφές (φλιτζάνι) = 70-100 mgΚαφές φίλτρου (φλιτζάνι) = 100-150 mg

Tι είναι η bisque;

Η bisque είναι ένας πολτός από οστρακοειδή. Γαρίδες, καραβίδες κτλ, σοτάρονται ελαφρά σε βούτυρο να πάρουν χρώμα, σβήνονται με κονιάκ και αναμειγνύονται με διάφορα λαχανικά και μυρωδικά της επιλογής σου. Καθάρισε τα θαλασσινά σου από το κέλυφος και μαζί με το ζουμάκι και τα λαχανικά πολτοποίησέ τα και πέρασέ τα από σίτα για να πάρεις έναν απαλό και ομοιόμορφο πολτό.



Ο πολτός αυτός μπαίνει και πάλι σε κατσαρόλα και βράζει με ελάχιστη κρέμα γάλακτος, πιπέρι καγέν και λίγο βούτυρο. Είναι μια πεντανόστιμη βάση για σούπες, αλλά και έξυπνη dressing για σαλάτες με θαλασσινά!

Κέικ με φουντούκια



Υλικά

500 γραμμάρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

50 γραμμάρια κόρν φλάουρ

 200 γραμμάρια φουντούκια, τριμμένα σε σκόνη

80 γραμμάρια φουντούκια σπασμένα σε χοντρά κομμάτια για πασπάλισμα

λίγο άχνη ζάχαρη

400 γραμμάρια βούτυρο

400 γραμμάρια ζάχαρη

8 αυγά (χωρισμένα σε ασπράδια και κρόκους

Αχνη ζάχαρη για πασπάλισμα



Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς. Έπειτα στον κάδο του μίξερ χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη και σταδιακά ρίχνουμε και τους κρόκους.

Συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να αφρατέψει το μείγμα και το αδειάζουμε σε ένα μπολ .

Βάζουμε στον κάδο του μίξερ  τα ασπράδια και τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν σφιχτή μαρέγκα.

Ανακατεύουμε σε ένα μπολ το αλεύρι με το κορν φλάουρ και τη σκόνη φουντουκιού.

Ρίχνουμε τη μισή ποσότητα από αυτό το μείγμα στο μπολ με το χτυπημένο βούτυρο και προσθέτουμε και τη μισή μαρέγκα.

Ανακατεύουμε απαλά μέχρι να ενωθούν τα υλικά και έπειτα ρίχνουμε το υπόλοιπο μείγμα αλευριού φουντουκιού και την υπόλοιπη μαρέγκα και ανακατεύουμε ξανά απαλά.



Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μια στρογγυλή φόρμα  και αδειάζουμε μέσα το μείγμα. Σκορπίζουμε από πάνω τα χοντροσπασμένα φουντούκια και ψήνουμε για περίπου 40 λεπτά.

Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε το κέικ να κρυώσει καλά και πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη

Κέικ καρότο

Συστατικά

2 φλιτζάνια αλεύρι ολικής αλέσεως

2 κ. σ .baking powder

1/2 κ. σ.αλεύρι μπλε

2 κ.σ.κανέλα

3 μεγάλα αυγά

1 1/2 φλιτζάνι ζάχαρη καστανή

3/4 του φλιτζανιού μαργαρίνη

 1 βανίλια(ή δύο βανιλίνες)

6 μέτρια καρότα  καρότα τριμμένα

1/4 του φλιτζανιού άγλυκες νιφάδες καρύδας

1/2 φλιτζάνι καρύδια

50 γρ σταφίδες

100 γρ χυμό πορτοκάλι



 Για το γλάσο 350 γρ τυρί κρέμα με χαμηλά λιπαρά

1/2 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη

1 βανίλια



Προθέρμανε το φούρνο στους 200 °C. Βουτύρωσε ένα στρογγυλό ταψί 40 cμ

Σε ένα μέτριο μπόλ πρόσθεσε το αλεύρι, το baking powder, το αλάτι, την κανέλα στη συνέχεια τα αυγά, τη ζάχαρη, τη μαργαρίνη, τη βανίλια και το χυμό πορτοκάλι και ανακάτεψε με ένα σύρμα ή στο Mixer.πρόσθεσε τα καρότα και την καρύδα και ανακάτεψε με μια σπάτουλα για να μην τα πολτοποιήσεις. Τέλος, βάλε τα καρύδια.Ρίξε το μείγμα στο ταψί και άπλωσέ το ομοιόμορφαΨήσε το κέικ για περίπου 40 με 45 λεπτά. Θα καταλάβεις ότι είναι έτοιμο, αν πιέζοντας ελαφρά στην επιφάνεια αυτή επιστρέφει. Άσε να κρυώσει καλά.Για το γλάσο: Χτύπα το τυρί κρέμα, την ζάχαρη άχνη και την βανίλια στο mixer μέχρι να γίνουν μια ομοιόμορφη κρέμααπλωσε το γλάσο πάνω από το κέικ.

Παράβρασαν οι πατάτες σου;

Για πατατοσαλάτα πήγαινες  αλλα ξεχάστηκες και οι πατάτες σου παράβρασαν. .. δεν πειράζει διάβασε παρακάτω πώς να το σώσεις το θέμα!!!!!

1.Μια λύση φυσικά είναι να φτιάξεις έναν ωραιότατο πουρέ. Λίγο γάλα, μοσχοκάρυδο , μια ιδέα βούτυρο και ίσως λίγο τριμμένο τυρί και θα γίνει όνειρο.

2.Αν όμως δεν έχεις όρεξη για πουρέ τότε πέρασε τις παραβρασμένες πατάτες σου από το φούρνο. Αλατοπιπέρωσε, πρόσθεσε  θυμάρι, δενδρολίβανο  και περίχυσε με λίγο ελαιόλαδο και λεμόνι. Ψήσε στους 220oC για 10 λεπτά ίσα ίσα  να πάρουν χρώμα και να αποκτήσουν μια νόστιμη κρούστα.

3.Μια ακόμα λύση είναι το τηγάνι  θα τις περάσεις από το τηγάνι για ελάχιστα λεπτά ίσα, ίσα να πάρουν χρώμα. Λίγο ελαιόλαδο, ένα ελαφρύ σοτάρισμα ,λίγο κουκουνάρι και δεντολίβανο και γίνονται υπέροχες.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14