Η Ιστορία του Βακαλάου

Η ιστορία του ψαρέματος του βακαλάου είναι πηγή θρύλων που μάλλον ξεκίνησαν τότε που οι Βίκινγκς κυνήγησαν τους μπακαλιάρους φθάνοντας στην άλλη άκρη της θάλασσας
Μετά ήρθαν οι αινιγματικοί Βάσκοι ψαράδες, οι οποίοι εμπορευματοποίησαν τον μπακαλιάρο από τον Μεσαίωνα και τον πάστωσαν.
Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την παρουσία του μπακαλιάρου στην ελληνική αγορά είναι πιθανότατα οι Άγγλοι. Εξετάζοντας την ιστορία του εμπορίου μεταξύ της Ελλάδας και της Αγγλίας, διαπιστώνει πως οι Άγγλοι έστελναν μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου, τον οποίο αντάλασσαν με σταφίδες
Από τους καλύτερους παστούς μπακαλιάρους θεωρείται ο υγράλατος βακαλάος της Ισλανδίας (Gadus Morhua). Ψαρεύεται στο βόρειο Ατλαντικό ωκεανό που είναι από τους πιο καθαρούς και πλούσιους υγροβιότοπους στον κόσμο

Γκουακαμόλε

1 κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη και στραγγισμένο

2 ώριμα αβοκάντοΧυμό ενός λεμονιού

1 τομάτα

2 κουταλάκια  γλυκού Ταμπάσκο

1 πρέζα κόλιανδρο

Φυλλαράκια κόλιανδρο

Αλάτι

Εκτέλεση

Τρίβετε το κρεμμύδι σε τρίφτη και το σουρώνετε, κρατάτε το χυμό και πετάτε το κρεμμύδι. Λιώνετε με το πηρούνι το αβοκάντο και το πολτοποιείτε. Ρίχνετε αμέσως το λεμόνι για να μην μαυρίσει. Ανακατώνετε. Ρίχνετε επίσης το χυμό του κρεμμυδιού, το ταμπάσκο, το κόλιανδρο και το τσίλι. Τα ανακατεύετε πολύ καλά. Προσθέτετε τα κυβάκια τομάτας και τα ανακατεύετε απαλά. Το διακοσμείτε με τα φυλλαράκια

Ντιπ με ροκφόρ και τσάιβς

200 γρ. Ροκφόρ

4 κουταλιές της σούπας κρέμα γάλακτος

100 γρ. τυρί κρεμώδες

Μισό φλυτζάνι ψιλοκομμένα τσάιβς

 Ασπρο πιπέρι

Εκτέλεση

Σε μπολ, χτυπάτε με σύρμα το ροκφόρ, το κρεμώδες τυρί, την κρέμα γάλακτος και ρίχνετε το πιπέρι.. Προσθέτετε το τσάιβς και το διατηρούμε στο ψυγείο μέχρι το σερβίρισμα.

Η ιστορία της πατάτας

Σύμφωνα με τους ιστορικούς, οι ιθαγενείς Αμερικανοί, που ζούσαν στην οροσειρά των Άνδεων, γνώριζαν την πατάτα περίπου 4.000 χρόνια πριν ο γευστικός αυτός βολβός ξετρελάνει τους Ευρωπαίους. Την αποκαλούσαν με διάφορα ονόματα και σε ορισμένες, μάλιστα, περιοχές αποτελούσε βασικό συστατικό της καθημερινής διατροφής τους.

Σύμφωνα με έναν δημοφιλή θρύλο, ο πρώτος που εισήγαγε την πατάτα στην Ευρώπη ήταν ο σερ Γουόλτερ Ράλεϊ, χρηματοδότη πολλών υπερατλαντικών αποστολών

Πιο τεκμηριωμένη ιστορικά είναι η θεωρία που θέλει ως πρωτοπόρο τον σερ Φράνσις Ντρέικ. Σύμφωνα με αυτή, ο Ντρέικ, επιστρέφοντας το 1586 στην Αγγλία, έπειτα από μία μάχη με τους Ισπανούς στην Καραϊβική, έκανε μια στάση στην Κολομβία για προμήθειες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν καπνός και πατάτες.

Ανεξαρτήτου προελεύσεως, η πατάτα προσέλκυσε από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον των αγροτών, που διαπίστωσαν ότι η καλλιέργειά της ήταν πολύ ευκολότερη και παρείχε πολύ μεγαλύτερη σοδειά απ' ότι το σιτάρι και η βρόμη. Μέχρι το 1650 είχε κυριαρχήσει στη διατροφή των Ιρλανδών και είχε αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό τις καλλιέργειες σίτου. Οι ιρλανδοί άποικοι ήταν και οι πρώτοι που καλλιέργησαν την πατάτα στη Βόρεια Αμερική, στην περιοχή Λόντοντερι του Νιου Χαμσάιρ, το 1719

Έως το τέλος του 18ου αιώνα, το νέο προϊόν είχε γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές και στη Γαλλία, με την υποστήριξη του Αντουάν Ογκίστ Παρμαντιέ, ενός από τους αυλικούς του βασιλιά Λουδοβίκου του 15ου. Πιο επιφυλακτικοί, οι Ρώσοι, αρχικώς αποκαλούσαν τις πατάτες (γεώμηλα) ως «τα μήλα του διαβόλου», πιθανότατα εξαιτίας του γεγονότος ότι αναπτύσσονταν κάτω από την επιφάνεια της γης.

Στην Ελλάδα, ο πρώτος που επεδίωξε την εισαγωγή της πατάτας ήταν ο κυβερνήτης Ιωάννης ΚαποδίστριαςΌταν εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, προσπάθησε να δώσει πατάτες στους χωρικούς, που -φιλύποπτοι και συντηρητικοί όπως ήταν- τις πέταξαν. Ο Καποδίστριας, όμως, ήξερε πολύ καλά τους συμπατριώτες του και -μιμούμενος το Φρειδερίκο το Μέγα της Πρωσίας και τον Παρμαντιέ της Γαλλίας, που είχαν μεταχειριστεί παρόμοια κόλπα- περιέφραξε το μέρος όπου ήταν αποθηκευμένες οι πατάτες κι έβαλε σκοπούς να τις φυλάνε μέρα νύχτα. Μέσα σε μια εβδομάδα δεν είχε μείνει ούτε μια πατάτα

Το 1651, στη Γερμανία η πατατοκαλλιέργιεα επεβλήθη δια νόμου. Το 1672, στη Ρωσία ο ίδιος ο Μέγας Πέτρος παρουσίασε την πατάτα στους υπηκόους του.

Η πατάτα για τη δύση, μαζί με το σιτάρι, το ρύζι, και το καλαμπόκι αποτελούν τα 4 βασικά διατροφικά υλικά.

Τα ονόματα της πατάτας

Στην Ισπανία: patata

 Στην Ιταλία: tartufola

(μικρό μανιτάρι, όπως την ονάμσε ο Πάπας, όταν του έστγειλαν δείγμα πατάτας από την Ισπανική Αυλή, το 1590).

Στη Γερμανία: kartoffel

Στη Ρωσία: kartoschka

Στη Γαλλία: αρχικά cartoufle και tartoufle και αργότερα pommes de terre

Στην Αγγλία: η πατάτα έφτασε από τη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, όπου τις ανακάλυψε ο Sir Walter Raleigh και ονομάστηκε potato.

Στην Ελλάδα: γεώμηλο (με την έννοια ότι η πατάτα ήταν σαν μήλο μέσα στη γη), πατάτα

Ποικιλίες πατάτας

Υπάρχουν περίπου 400 είδη πατάτας σε όλον τον κόσμο. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται οι λευκόσαρκες ποικιλίες Banner, Arran & Sebago

Κοτόπουλο με Dijon και κρέμα γάλακτος

Υλικά

 4 φιλέτα κοτόπουλο

2 κουταλιές της σούπας μουστάρδα: dijon

100ml λευκό κρασί  Γκατζάρα

5κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

Αλάτι-πιπέρι

2  σκελίδες, λιωμένες σκόρδο

250ml κρέμα γάλακτος

Εκτέλεση

Αρχίζουμε κάνοντας τη μαρινάδα. Σε μια μπασίνα βαζω το λάδι, τη μουστάρδα, το κρασί και το σκόρδο ψιλοκομμένο.Τοποθετούμε μέσα τα φιλέτα κοτόπουλου σκεπάζουμε με μια μεβρανη και βάζουμε στο ψυγείο για 1 ώρα.Στη συνέχεια βγάζουμε και ψήνουμε 1. στη σχαρα για λίγο ίσα-ίσα να παρουν χρωμα.Σε αυτή την περίπτωση μολις πάρουν χρώμα βγάζουμε και βάζουμε με λίγο βουτυράκι σε ένα αντικολλητικό τηγάνι και ρίχνουμε και την κρέμα γάλακτος να πάρει μια βράση.2. ψήνουμε στο φούρνο στους 180 σε πυρίμαχο σκεύος για 20 λεπτά,φροντίζοντας να περιχύνουμε συχνά το κρέας με τη μαρινάδα του.στη συνέχεια ρίχνουμε και την κρέμα γάλακτος και ψήνουμε στο φούρνο για ακόμα 5 λεπτά.

Και οι 2 παρασκεύες είναι πάρα πολύ νόστιμες.Επιλέγετε πια θέλετε να ακολουθήσετε.

Προσούτο με Πεπόνι

 Ένα πεπόνι μικρό

10-15 φέτες προσούτο

   

Κόβουμε ένα πεπόνι σε κομμάτια των 2,5 εκ. Τεμαχίζουμε το προσούτο σε μικρές λωρίδες. Τυλίγουμε μία λωρίδα προσούτο γύρω από κάθε κομμάτι πεπονιού και στερεώνουμε είτε με οδοντογλυφίδα είτε με καλαμάκι.Είναι πολύ ωραίος συνδιασμός  για να απολαύσουμε ένα κοκτέιλ τώρα το καλοκαίρι.

Τι είναι η προζύμη

Τη προζύμη τη παρασκευάζουμε με αλέυρι, νερό, μαγιά (ελάχιστη ή και καθόλου σε ορισμένες συνταγές), με διάφορες πρώτες ύλες όπως μούστος, σταφίδες μουλιασμένες σε νερό και ζάχαρη, διάφορα ώριμα φρούτα όπως δαμάσκηνα, μήλα, σταφύλια, βερίκοκα, ρεβίθια, κρεμμύδια, βασιλικός κ.α. Αυτές όταν προστεθούν στη ζύμη προκαλούν μία ζύμωση, η οποία κάνει τη προζύμη μας να φουσκώσει. Ακολούθως παίρνοντας ένα μέρος της προζύμης και προσθέτοντάς το μέσα στη συνταγή μας παρασκευάζουμε ψωμί με προζύμι. Η προζύμη δίνει στο ψωμί ένα πλούσιο άρωμα, μία συμπαγή υφή, μία υπόξινη γεύση και κυρίως δε μουχλιάζει εύκολα, δε σκληραίνει και είναι πιο εύπεπτο και εύγεστο. Επίσης θέλοντας κάποιοι αρτοποιοί να αποφύγουν τη χρονοβόρα διαδικασία της προζύμης επινοήθηκε η μέθοδος του ξινού ζυμαριού, που τί είναι, απλά κρατάμε μέρος ζυμαριού σε θερμοκρασία δωματίου για μία μέρα και γίνεται ξινό. Μέρος αυτού (ξινό) το χρησιμοποιούμε στις συνταγές πετυχαίνοντας μία υπόξινη γεύση και ένα ωραίο άρωμα που πλησιάζει το άρωμα προζύμης.Αυτό ονομάζετε ξινάδι.